Kef-Be-Te: Alçaltmak, yere atmak, kısıtlamak, bunaltmak, yere sermek, rezil etmek, aşağılamak, utançla yenmek, alçaltılmış ve aşağılanmış olmak, yok olmaya sebep olmak, bir kişinin istediğini reddetmek, bir kişiyi hayal kırıklığına uğratmak, öfkelenmek ve üzülmek, öfkesini içinde veya göğsünde tutmak, birinin ciğerini yaralamak veya incitmek, yüzüstü yere kapanmak.