Ayakta duran hanımı bunun üzerine gülümsedi. Biz de ona İshak'ı müjdeledik ve İshak'ın arkasından da Yakub'u.
O anda hanımı ayakta idi ve bu sözleri duyunca güldü. Ona da İshak'ı, İshak'ın ardından da Ya'kub'u müjdeledik.
(O esnada) hanımı (Sâre) ayaktaydı ve (bu sözleri duyunca) gülmüştü. Ona da İshak'ı, İshak'ın ardından da Yakup'u müjdelemiştik.*
Ayakta duran karısı gülünce biz de ona İshak'ı ve İshak'ın ardından Yakup'u müjdeledik.
Ayakta duran hanımı bunun üzerine gülümsedi.* Biz de ona İshak'ı müjdeledik ve İshak'ın arkasından da Yakub'u.
Karısı ayakta duruyordu; hemen gülüverdi. Biz de ona İshak'ı, İshak'ın arkasından da Yakub'u müjdeledik.
Ayakta duran karısı güldü; İshak'ı ve İshak'ın ardından Yakup'u, sevinçli bir haber olarak ona verdik.
Karısı ise ayakta duruyordu; derken hayız alameti hissetti. İşte bu şekilde Biz o kadına İshak'ı müjdeledik; üstelik İshak'ın ardından da (onun oğlu) Yakub'u (müjdeledik).
Orada dikilmekte olan karısı güldü. Bunun üzerine ona İshak'ı müjdeledik, İshak'ın arkasından da Yakub'u.
Karısı ayaktaydı, bunun üzerine güldü. Biz ona İshak'ı, İshak'ın arkasından da Yakub'u müjdeledik.
İbrahim'in zevcesi de ayakta dinliyordu ve bunu duyunca güldü. Bunun üzerine ona İshak'ı müjdeledik, İshak'ın arkasından da Yakub'u.
Ve (yanlarında) ayaküstü bekleyen karısı, orada öyle (sevinçle) gülümsüyordu; işte bu haldeyken o'na İshak'ı(n doğumunu) müjdeledik ve İshak'ın ardından da (o'nun oğlu) Yakub(un doğumunu).
İbrahim'in karısı ayakta idi. (Bu sözleri duyunca) güldü. Ona da İshak'ı müjdeledik; İshak'ın arkasından da Yakub'u.
Haremi dinliyordu, bunu duyunca güldü, bunun üzerine ona İshakı müjdeledik, İshakın arkasından da Ya'kubu
Ayakta durmakta olan karısı, güldü. Biz de ona İshak'ı müjdeledik. İshak'ın ardından da Ya'kub'u.
Karısı ayaktaydı, bunun üzerine güldü. Biz ona İshak'ı, İshak'ın arkasından da Yakub'u müjdeledik.
(İbrahimin) karısı (hizmet için) ayakda idi. (Bu söz üzerine) güldü. Biz de ona İshakı, İshakın ardından da (torunu) Ya'kubu müjdeledik.
Hanımı ayakta idi. Bunun üzerine güldü. Biz de ona İshak'ı, İshak'ın ardından Ya'kub'u müjdeledik.
Bu arada ayakta durmakta olan karısı güldü. Biz, Ona İshak'ı müjdeledik. İshak'ın ardından da Yakub'u!
Bu sırada hanımı da, hizmet için ayakta durmuş, onları dinliyordu. Bunu işitince gülümsedi. Biz de onu İshak'ın, onun peşinden de Yakub'un doğumu ile müjdeledik.
(İbrahim'in) karısı da ayakta idi.. . Güldü. . . Ona (İbrahim'in karısına) İshak'ı müjdeledik ve İshak'ın ardından da Yakup'u. . .
Ayakta duran karısı (bu habere sevinip) gülünce biz de ona İshak'ı ve İshak'ın ardından Yakub'u müjdeledik.
Ayakta duran hanımı bunun üzerine gülümsedi.* Biz de ona İshak'ı müjdeledik ve İshak'ın arkasından da Yakup'u.
And his wife was standing, so she laughed when We gave her good news of Isaac, and after Isaac, Jacob.
And his wife was standing; and she laughed; and We gave her glad tidings of Isaac, and after Isaac, Jacob.
His wife was standing there and she laughed out loud. So We gave her the good news of Ishaq, and beyond Ishaq, Ya‘qub.
His wife was standing, and she laughed when we gave her the good news about Isaac, and after Isaac, Jacob.
And his wife was standing, so she laughed when We gave her the good news of Isaac, and after Isaac, Jacob.
His wife was standing, so she laughed when We gave her good news of Isaac, and after Isaac, Jacob.