Hayır, çok kınayan benliğe yemin ederim.
Hayır! Sürekli olarak kendini kınayan nefse yemin ederim.
Hayır! Kendini kınayan nefse (insana) da yemin ederim.
Sürekli özeleştiride bulunan kişiye and içerim.
Hayır, çok kınayan benliğe* yemin ederim.
Yanlışlarını görüp kendini kınayana da yemin etmem (Bunların önemi ortadadır.)
Yine yoo! Yemin olsun; kınayan benliğe!
Yine ötesi yok, kendini kınayan nefse Ben yemin ediyorum!
Öyle değil! Kendisini ısrarla kınayan benliğe de yemin ederim.
Ve yine hayır; kendini kınayıp duran nefse de and ederim.
Yine Yoo! Yemin ederim o pişman cana (kınayan nefse)!
İnsan vicdanının kınayan sesini tanıklığa çağırırım!
(Kusurlarından dolayı kendini) kınayan nefse de yemin ederim (ki diriltilip hesaba çekileceksiniz).
Yine yo... Kasem ederim o pişman cana (nefs-i levvame'ye)
Yoo, daima, kendini kınayan nefse and içerim.
Ve yine hayır; kendini kınayıp duran nefse de and ederim.
(Hayır, hakıykat öyle değildir). Kendisini alabildiğine kınayan nefse yemin ederim (ki siz öldükden sonra mutlakaa dirileceksiniz).
Nedamet çeken nefse yemin ederim.
Andolsun kendini kınayan nefse.
Kendisini eleştirip kusurlarından pişmanlık duyan kimse hakkı için (ki siz mutlaka diriltileceksiniz).
Ve Nefs-i Levvame'ye (hakikate ters düştüğünü fark edip pişmanlığını yaşayan bilince) kasem ederim!
Sürekli özeleştiride bulunan kişiye and içerim.
Hayır, çok kınayan benliğe* yemin ederim.
And I swear by the soul which is self blaming.
And I swear by the self-reproaching soul!
No! I swear by the self-reproaching self.
And I swear by the blaming soul.
And I do swear by the soul which is self blaming.
I swear by the person which is self-blaming.